Toch geeft de minister niet op. “Alles bij het oude laten is gewoonweg geen optie. Ik ga aan de slag met de onderwijspartners om nieuwe, aangescherpte eindtermen vast te leggen die de lat hoger leggen.
Zonder één tegenstem goedgekeurd
“We hebben met de nieuwe eindtermen de lat hoger gelegd en we hebben dat gedaan met een heel breed draagvlak. De eindtermen werden ontwikkeld door vertegenwoordigers van de koepels, door leerkrachten en door experts – los van de politiek. Vervolgens werden ze zonder één tegenstem goedgekeurd in het Vlaams Parlement. Het is een opdoffer als zelfs deze werkwijze niet meer mogelijk is”, zegt Ben Weyts.
Vastberaden
De minister blijft vastberaden: “Alles bij het oude laten is nu geen optie. We moeten de lat hoger leggen: dat zijn we onze leerlingen, leerkrachten en ouders verplicht – maar evengoed onze hele samenleving. Dit arrest heeft geen onmiddellijke gevolgen: de huidige eindtermen blijven nog drie schooljaren van kracht. De schoolteams kunnen op 1 september nog altijd met de eindtermen aan de slag. Ik roep de onderwijspartners op om samen mee werk te maken van nieuwe, aangescherpte eindtermen die de lat hoger leggen. Laat ons meteen ook werk maken van nieuwe eindtermen voor het basisonderwijs, die focussen op Nederlands en wiskunde.”
Dwalen
“Zij die de vernietiging van de nieuwe eindtermen een ‘goede zaak’ noemen dwalen”, voegt Vlaams Parlementslid Koen Daniëls toe. “Dat zij die trots of zelfs blij zijn dat nieuwe en actuele doelen voor ons onderwijs, onze leerlingen en het Vlaanderen van de toekomst juridisch worden vernietigd, geeft aan hoeveel – of hoe weinig – deze mensen wakker liggen van de onderwijskwaliteit. En dat na alle alarmsignalen van de laatste weken, maanden en jaren. Consequent kan ik hen ook niet noemen, aangezien zij deze eindtermen zelf recent nog goedgekeurd hebben.”
Geen uitspraak over inhoud eindtermen
“De onderwijsvrijheid is geen vrijgeleide om de dalende onderwijskwaliteit te laten voor wat ze is. Merk trouwens op dat het Grondwettelijk Hof geen enkele uitspraak heeft gedaan over de inhoud van de eindtermen. De inhoud waar onderwijs over zou moeten gaan. De geformuleerde eindtermen waren concreet en ambitieus en gaven leerkrachten houvast over wat het minimum is. Die duidelijkheid zorgde net voor vrijheid voor de leerkracht. Maar het maakte ook zeer zichtbaar waar externe structuren zoals koepels die vrijheid inperken met allerlei adviezen, pedagogische wenken en planlast. Die houden daar blijkbaar liever aan vast.”
